Με νευριάζουν γιατί τα ξέρω τα παιχνίδια τους
Αυτό το αίσθημα της αιώνιας νιότης
Καβάλα στον άνεμο να δαμάσουν τη ζωή
Στο ροντέο του ξενυχτιού, της γόβας και του techno
Ένας καθρέφτης η ηρωίνη μου·
Γιατί με κοίταξε και μήπως είδε; Όπως είμαι ας μη με είδε . . .
Ένα μαρτύριο τα κυκλοθυμικά μου βράδια
Κάνω μια ευχή σαν πέφτει του SMS η λάμψη
στη σιωπή.
Γιατί; Δεν φαίνεται του πηγαδιού ο πάτος
απ’ τα κέρματα
Το άλογο είν’ αδάμαστο χαζή ψυχή.
Με νευριάζουν γιατί μου μοιάζουν. Δεν βαρεθήκατε το ίδιο δίχτυ, ρε;
Πάλη αιώνια, οι χαρταετοί μας έκρυψαν
τα περιστέρια.
4Torah 