Αν ζούσες στον 1ο αιώνα στην Βηθλεέμ, τα μόνα στρατεύματα που θα έβλεπες γύρω σου, τα μόνα στρατεύματα που θα έσπερναν τον φόβο και την τρομοκρατία, που θα επέβαλλαν την ειρήνη με κοντάρια και ρόπαλα στις ρωμαϊκές αποικίες της Παλαιστίνης θα ήταν τα ρωμαϊκά στρατεύματα.
Η ιστορία με τους ποιμένες στο Κατά Λουκάν ευαγγέλιο παρουσιάζει ένα άλλο είδος στρατευμάτων τα οποία δεν τρομοκρατούν κανένα με πολεμικά μέσα αλλά προκαλούν φόβο με έναν τελείως απρόσμενο τρόπο: μέσω της διακήρυξης της αλήθειας! «Καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν θεὸν καὶ λεγόντων· δόξα ἐν ὑψίστοις θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίας» (Λουκ 2:13-14)
Το όπλο τους είναι η δοξολογία. Διακηρύξεις αόρατων πραγματικοτήτων ενάντια σ’ ένα κόσμο απερχόμενων αυτοκρατοριών. Αντι-ιμπεριαλιστικά «συνθήματα» ενάντια στις ψευδείς πολιτικές υποσχέσεις που θέλησαν να αντικαταστήσουν τον Θεό και τη δική Του βασιλεία, και αναγνώριση της μόνης νόμιμης παντοκρατορίας του ουρανού και της γης.
Ξέρετε, η στρατιά του ουρανού είναι κάτι πολύ περισσότερο από στρατιά αγγέλων. Όταν για πρώτη φορά συναντάμε τη φράση «στρατιά του ουρανού» είναι αναφορά στα ουράνια σώματα, στους πλανήτες και στα άστρα στο Δευτερονόμιο 4:19: «καὶ μήπως ὑψώσῃς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ ἰδὼν τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ τὰ ἄστρα, πᾶσαν τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ, πλανηθῇς καὶ προσκυνήσῃς αὐτὰ καὶ λατρεύσῃς αὐτά».
Ο άγγελος φανερώνει στους ποιμένες ότι το σύμπαν ολόκληρο είναι στην υπηρεσία του Θεού, κάθε ουράνιο σώμα και κάθε ουράνιο ον. Τα πάντα στο σύμπαν συστρατεύονται και τίποτα δεν μένει αμέτοχο στο γεγονός της ενσάρκωσης. Οι μόνοι στρατιώτες που γνώριζαν οι ποιμένες ήταν οι λεγεώνες του Καίσαρα, ή οι υπηρέτες του Ηρώδη οι οποίοι θα συστρατευτούν υπό τις οδηγίες του για να εξοντώσουν το βρέφος. Η πραγματικότητα, όμως, που ανοίγεται μπροστά τους είναι ασύγκριτη μ’ αυτά που γνώριζαν και υποκινείται απ’ ένα βρέφος. Ο εξευτελισμός των κοσμικών δυνάμεων είναι προφανής.
Οι παγανιστές στα γενέθλια του Καίσαρα έψαλλαν ότι o Καίσαρας είναι Κύριος και Σωτήρας. Οι χορωδίες του Καίσαρα Αύγουστου ήταν γνωστές για τις ψαλμωδίες τους προς δόξα του βασιλιά. Έψαλλαν επαινώντας τον γιατί αυτός εγκαινίασε την ειρήνη σε ολόκληρο τον κόσμο της αυτοκρατορίας του: Pax Romana.
Η εισβολή ουράνιων στρατευμάτων σ’ αυτή τη γήινη πραγματικότητα του 1ου αιώνα φανερώνεται στους ποιμένες με το απλό τράβηγμα της κουρτίνας του ουρανού. Βλέπουν για ποιον ψάλλουν οι χορωδίες και ποιανού τα γενέθλια είναι. Πλήθος ουράνιων όντων, όντων που βλέπουν όλη τη γη, όχι μόνο την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, εγκαινιάζουν την πραγματική ειρήνη ολόκληρης της γης (Pax in Terra) που ξεκινάει, όχι στα γενέθλια του αυτοκράτορα, αλλά στη γέννηση του Παντοκράτορα. Το όπλο της Ρωμαϊκής ειρήνης είναι οι πολεμικές μάχες, ο θάνατος. Το όπλο της ειρήνης του Θεού είναι η ζωή, η γέννηση.
Το «ἐν ὑψίστοις» δηλώνει ότι η αυτοκρατορία του Θεού μας δεν περιορίζεται γεωγραφικά. Η λατρεία του δικού μας αυτοκράτορα δεν είναι μόνο μέσα στα όρια των αποικιών της Ρώμης. Στο ψηλότερο σημείο της κυριαρχίας του, στο μακρύτερο σημείο της έκτασής της δυνάμεώς του, στις ανεξερεύνητες άκρες, όχι απλά του ορατού κόσμου, αλλά των απέραντων ουρανών απλώνεται η κυριαρχία Του. Ο χώρος χάνει το νόημά του. Όπου υπάρχει χώρος και αν αυτός ο χώρος κατοικείται από κάποιο ουράνιο σώμα, τότε αυτό το σώμα είναι μάρτυρας της δόξας του παντοκράτορα, μάρτυρας της γέννησης του βρέφους, μάρτυρας των εγκαινίων της ειρήνης στη γη.
Συνήθως αυτός που κατακτά είναι αυτός που φέρνει την ειρήνη στο βασίλειό του. Αυτός υποδουλώνει τα πάντα κάτω από τα πόδια του. Όταν, λοιπόν, τα ουράνια στρατεύματα αναγγέλλουν ειρήνη σε ολόκληρη τη γη βασικά ανακηρύττουν την ήττα όλων των άλλων δυνάμεων, όλων των εθνών, όλων των εξουσιών που θα δοκίμαζαν να φέρουν τη δική τους ειρήνη.
Το παράδοξο είναι ότι αυτή η αντι-ιμπεριαλιστική διακήρυξη, τα εγκαίνια αυτής της ειρήνης γίνονται καθώς ο Καίσαρας ήταν ακόμα στο θρόνο, τα στρατεύματά του ήταν ακόμα εκεί, οι εχθροί τους στη θέση τους, η φτώχεια του λαού χωρίς βελτίωση, η οικονομική τους κρίση όπως και πριν, οι σκληροί φόροι και οι τελώνες ακόμα στο κεφάλι τους. Παρόλα αυτά, τα πόδια των ποιμένων ξεκίνησαν να κατευθύνονται σε οδό ειρήνης, προς Αυτόν.
Τα ευαγγέλια μας δείχνουν το εξής περίεργο. Υπάρχει κάτι μοναδικό μ’ αυτή τη βασιλεία. Η βασιλεία αυτού του βασιλιά δεν μοιάζει να εμποδίζεται από τη φαινομενική βασιλεία κάποιου άλλου. Αυτός ο βασιλιάς μπορεί να βασιλεύσει μέσα από κάθε καθεστώς και δεν φαίνεται να τον περιορίζει η ύπαρξη του Καίσαρα στο θρόνο. Δεν χρειάζεται ο Ιησούς να εξοντώσει, με τα ρωμαϊκά μέσα, την αυτοκρατορία για να μπορεί να βασιλεύσει, για να μπορεί να φέρει την δική Του ειρήνη. Είναι ικανός να βασιλεύει κάτω από κάθε συνθήκη, κάθε κατάσταση, κάθε δυσκολία και κάθε στέρηση. Μπορεί να γεννηθεί ακόμα και σε φάτνη αν δεν υπάρχει βασιλικό δωμάτιο! Ακόμα κι εκεί το σύμπαν σκύβει και προσκυνά. Ακόμα και με τον Ηρώδη στην εξουσία μπορούν οι σοφοί των εθνών να γονατίσουν μπροστά του, ακόμα και εν μέσω παιδοκτονίας μπορεί να ζήσει και να θριαμβεύσει. Είναι η μόνη βασιλεία που δεν απειλείται ούτε παρεμποδίζεται από καμία άλλη αλλά εξαπλώνεται και είναι ικανή να λατρεύεται και να δοξολογείται σε κάθε καθεστώς.
Το πολιτικό μήνυμα των Χριστουγέννων είναι ταυτόχρονα η διακήρυξη της ήττας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του κόσμου, τα εγκαίνια της Pax in Terra στη θέση της Pax Romana και η γελοιοποίηση του αυτοκράτορα μέσω ενός βρέφους, του Παντοκράτορα, που δέχεται προσκυνητές σε φάτνη ζώων.
4Torah 