Τον περασμένο Οκτώβριο το παγκόσμιο συμβούλιο Ευαγγελικής Θεολογικής Εκπαίδευσης (Ιnternational Council for Evangelical Theological Education) με προσκάλεσε να μιλήσω στο συνέδριό τους στη Ναϊρόμπι της Κένυας σχετικά με το ρόλο της θεολογικής εκπαίδευσης σήμερα. Στο συνέδριο αντιπροσωπεύονταν πάνω από 60 χώρες, ποιμένες εκκλησιών, καθηγητές και μαθητές θεολογίας, εκδοτικοί οίκοι και άλλοι ευαγγελικών ομολογιών (συμπεριλαμβανομένων και πεντηκοστιανών).
Μίλησα για τον προφητικό ρόλο της ευαγγελικής θεολογικής εκπαίδευσης. Η κριτική μου ήταν προς την ευαγγελική εκκλησία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αφορά κι άλλες αποχρώσεις. Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία, παρόλο που ο ήχος δεν είναι πολύ καλός. Παραθέτω όμως ένα μικρό κομμάτι από την ομιλία. Το υπόλοιπο θα δημοσιευτεί σύντομα.
«Ο ρόλος των προφητών ήταν και είναι να καταστρέφουν το συμβατικό λόγο της εκκλησίας αποκαλύπτοντας, δεικτικά, τη δυσαρμονία ζωής και διδασκαλίας. Η Γραφή είναι πλούσια σε υλικό παρόμοιων ενεργειών από πλευράς προφητών. Ο προφήτης της Καινής Διαθήκης, ο Ιωάννης, στην Αποκάλυψη 3:17 αποκαλύπτει την αντίφαση μεταξύ της ιδέας που είχε η εκκλησία για τον εαυτό της και της τρέχουσας πραγματικότητας: «καυχιέσαι πως είσαι πλούσιος, πως απέκτησες μεγάλη περιουσία, πως δεν έχεις ανάγκη από τίποτε. Ξεχνάς φαίνεται πως στην πραγματικότητα είσαι ταλαίπωρος και αξιοθρήνητος, φτωχός, τυφλός και γυμνός».
Στις ημέρες του Αμώς, η εσχατολογική πεποίθηση περί της αναμενόμενης “ημέρας του Κυρίου” χρησιμοποιούνταν στα πλαίσια του λόγου «επανάπαυσης» κατά κόρον, αντί να επενδυθεί ενέργεια και προσπάθεια να μεταμορφωθούν οι ζωές των Ισραηλιτών, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της επικείμενης αυτής “ημέρας”. Ο Αμώς στηλίτευσε την επιφανειακότητα του δήθεν ευσεβούς αυτού λόγου και αποκάλυψε την αναντιστοιχία μεταξύ της ζωής τους και της εσχατολογίας τους.
Ο Ιερεμίας, στην εν τω ναώ ομιλία του, ασκεί κριτική στην ανοητολογία τους: «μην ξεγελάτε τον εαυτό σας επαναλαμβάνοντας “ο ναός του Κυρίου είναι εδώ, ο ναός του Κυρίου είναι εδώ, ο ναός του Κυρίου είναι εδώ!”». Ο πολύτιμος και ιερός τόπος, ο οποίος από το Θεό καθορίστηκε ως τέτοιος, είχε καταντήσει το αντικείμενο, αυτός καθαυτός, μιας ψευδούς εντύπωσης ασφάλειας που τους εξαπατούσε. Είχε γίνει ένα σύμβολο ταυτότητας, ένα πιστοποιητικό αυθεντικότητας, ένα κουπόνι εξαργύρωσης θείων δικαιωμάτων το οποίο αντικατέστησε την πραγματικότητα την οποία, κανονικά, έπρεπε να συμβολίζει. Ο Richard S. Briggs χρησιμοποιεί την ομιλία του Ιερεμία και αντικαθιστά το ναό με τη Γραφή. Γράφει: «αυτή είναι η Γραφή του Κυρίου, η Γραφή του Κυρίου, η Γραφή του Κυρίου. Το σοκ που θα προέκυπτε θα ήταν ισάξιο αυτού που προκάλεσε με την ομιλία του ο Ιερεμίας»’.[1] Αυτό που καταδικάζεται εδώ είναι το να εμπιστευόμαστε όχι τη διδασκαλία της Γραφής αλλά μόνο το δόγμα του sola scriptura (Μόνο η Γραφή) ως ένα σύμβολο ταυτότητας που μας προσφέρει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας. Το 2007 στη Βουδαπέστη ο Chris Wright είπε: « αυτό που περισσότερο μ’ απασχολεί δεν είναι απλά η παγκόσμια εκκλησία να γίνει πιο ευαγγελική αλλά οι ευαγγελικοί του κόσμου να γίνουν πιο βιβλικοί».[2] Αυτή η δήλωση μας καλεί να αρθούμε πάνω από τις ταμπέλες και τα σύμβολα ταυτότητας που, ίσως, μας εξαπάτησαν και μας έδωσαν τη ψευδαίσθηση ότι είμαστε βιβλικοί, μόνο και μόνο, επειδή αυτοαποκαλούμαστε ευαγγελικοί.»
[1] Richard S. Briggs, “The Bible Before Us: Evangelical Possibilities for Taking Scripture Seriously,” in New Perspectives for Evangelical Theology: Engaging with God, Scripture and the World. (ed., Tom Greggs; London: Routledge, 2010), 14.
[2] “A 21st Century Reformation? Report on the Theology Working Group,” n.p. [cited 11 November 2012]. Online: http://www.lausanne.org/en/documents/all/twg/168-a-21st-century-reformation.html.
4Torah 
Wow and Amen, Myrto!